ورق ورق شب تقویم کهنه پاره کنم

نشانه های تو بر چوپ خط هفته زنم

که جمعه بگذرد و شنبه را شماره کنم

برای خواستن خیر مطلقی که تویی

به هر کتاب زهر باب استخاره کنم

شب و خیال و سراغ تو باز می ایم

که بهت خانه ی در بسته را نظاره کنم

تو کی ز راه میایی که شهر شبزده را

به روشنایی چشمم چراغواره کنم

ز یاس های تو مشتی بپاشم از سر شوق

به روی آب و قدح را پر  از ستاره کنم

هزار بوسه ی از انتظار لک زده را

نثار آن لب خوشخند خوشقواره کنم

هنوز هم غزلم شوکرانی است الا

که از لب تو شکر خندی استعاره کنم

              حسین منزوی